خواهر گرامى فرناز...
سلام بر تو
امیدوارم که در پناه خدا سالم و سربلند باشى. نامه قرآنى تو را به طور کامل خواندم. در آغاز نامه خود ما را از درگذشت پدربزرگ عزیزت با خبر کرده بودى. این مصیبت را به تو و خانواده محترمت تسلیت مى گویم و براى همه شما آرزوى صبر وبردبارى دارم. مى دانم که غم بزرگى را تحمّل کرده اى و رنج فراوانى کشیده اى. ببین خواهرم! در همین لحظات سخت است که ما انسان ها امتحان مى شویم. قرآن کریم، الگوى زیبایى براى لحظه هاى دشوار زندگى پیش روى ما قرار داده و در آیه 155 و 156 سوره بقره چنین فرموده است: «قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها آزمایش مى کنیم. و بشارت ده آن ها که هرگاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: ما از آنِ خداییم و به سوى او باز میگردیم.»
در این دو آیه به چند نکته مهم اشاره شده است:
1. همه ما امتحان خواهیم شد.
2. امتحان هر کس به گونه اى است.
3. تنها صابران سرافراز خواهند بود.
4.توجّه به خدا و معاد، به انسان آرامش مى دهد.
یک بار دیگر در سخن صابران دقّت کن. آن ها مى گویند: «اِنّا لِلّهِ واِنّا اِلَیهِ رجِعون» ; «ما از آنِ خداییم و به سوى او باز مى گردیم.» قرار نیست که ما انسان ها تا ابد در دنیا زندگى کنیم. دیر یا زود همه ما از این دنیا مى رویم و نزد خدا باز مى گردیم. پس چرا باید در مرگ عزیزان خود، صبر و بردبارى را از دست بدهیم.
بر دوستان رفته چه افسوس مى خوریم *** ما خود مگر قرار اقامت گزیده ایم
البته به طور طبیعى همه ما از مرگ دوستان و بستگانمان ناراحت مى شویم.
حضرت محمد(صلى الله علیه وآله وسلم)هم وقتى پسرش ابراهیم از دنیا رفت، ناراحت شد و گریه کرد.
یاران پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم)که گریه حضرت را دیدند، تعجّب کردند.
شاید توقّع نداشتند که پیامبر صبور مقاوم، در مرگ فرزندش گریه کند.
به آن حضرت گفتند: «اى رسول خدا! گریه مى کنى حال آن که تو فرستاده خدایى؟!»
پیامبر در جواب فرمود: «دل مى سوزد و اشک جارى مى شود; ولى آنچه باعث خشم خدا گردد، نمى گویم.»
خواهرم! تو هم حق دارى که به خاطر از دست دادن پدر بزرگت ناراحت باشى;
امّا مبادا شیطان تو را افسرده و پژمرده و ناامید کند.
من مى دانم پدربزرگت هم راضى نیست که توبیش از حد، خودت را ناراحت کنى.
نظرات شما: نظر
