خواهر گرامی پاسخ به بقیه پرسش هایت خیلی به طول انجامید اما عوضش سر حوصله پاسخ ها رو می خونی

در ادامه همین بخش از نامه ات نیز نوشته بودى: «قبل از مرگ پدر بزرگم به زیارت امام رضا(علیه السلام)رفتم و نامه اى به ضریح انداختم و در آن براى پدربزرگم دعا کردم که حالش خوب بشود; ولى اثرى نداشت. چرا امام رضا(علیه السلام)براى من کارى نکرد؟» در پاسخ به این پرسشت باید بگویم که دعا و توسّل به امامان بزرگوار، کار بسیار خوب و پسندیده اى است; امّا این گونه نیست که همه دعاها و توسّل هاى ما عملى بشود. البته هیچ دعا وتوسّلى بى نتیجه نیست; زیرا براى ما ثواب مى نویسند و در دنیا یا آخرت یا هر دو جا، پاداش هایى را براى ما در نظر مى گیرند. حتماً مى دانى که امام رضا(علیه السلام)، بیماران بسیارى را شفا داده و حاجت افراد زیادى را برآورده کرده; امّا این طور نیست که همه به حاجت مورد نظر خود برسند. چون در بسیارى از موارد ما چیزهایى را مى طلبیم که خودمان فکر مى کنیم خیر ما در آن است اما در واقع چنین نیست; چنانکه خداوند مى فرماید: «بسا چیزى را خوش نمى دارید در حالى که براى شما خوب است و چه بسا چیزى را دوست مى دارید و آن براى شما بد است و خدا مى داند و شما نمى دانید.»

امام رضا(علیه السلام)همه شیعیان خود را دوست دارد و ان شاءالله در آخرت نیز همه ما را از لطف و رحمت خود برخوردار خواهد کرد. همین که تو، لذّت گفت و گو با حضرت رضا(علیه السلام) را چشیده اى و به ثواب زیارت ایشان رسیده اى، خدا را شکر کن. ان شاءالله به خاطر همان نامه تو، پدربزرگت در آن دنیا بیش تر مورد توجّه حضرت رضا(علیه السلام)قرار خواهد گرفت. گاهى هم چون خداوند دانا، مصلحت و صلاح ما را بهتر از خود ما مى داند، ممکن است دعاى ما برآورده نشود و یا تقدیر و سرنوشت روزگار چنین باشد. مثلا شاید مصلحت و خیر در این بوده که پدربزرگ شما زودتر به جوار رحمت خداوند متعال برود.

          پاسخ به پرسش نخست تو خیلى طولانى شد. سعى مى کنم دو پرسش بعدى را کمى مختصرتر پاسخ بدهم تا خسته نشوى.