خواهر گرامى سهیلا...

            امیدوارم که زیر سایه حضرت معصومه(علیها السلام)ـ کریمه اهل بیت(علیهم السلام) و چشم و چراغ شهر ما ـ سالم و سربلند باشى. همین چند روز پیش بود که سه پرسش قرآنى تو به دستم رسید. دوست داشتم که خیلى زودتر از این ها به این پرسش ها جواب مى دادم; امّا چون همزمان با پرسش هاى تو، براى چندین پرسشنامه دیگر هم باید پاسخ مى نوشتم، پاسخ گویى به سؤال هاى تو مدّتى به تأخیر افتاد. به هر حال، اکنون به پرسش هاى قرآنى ات جواب مى دهم و براى هر یک از آن ها، پاسخى کوتاه و گویا مى نویسم.

           ـ پاکیزگى در قرآن:

            خواهرم! در اوّلین پرسشت نوشته بودى: «آیا در قرآن مطلبى درباره طهارت و پاکیزگى آمده است؟» پاسخ آن است که آرى، قرآن کریم هم از پاکى روح سخن گفته و هم از پاکى جسم و بدن حرف زده است. آیه هاى مربوط به طهارت و پاکى روح به اندازه اى فراوانند که آوردن همه آن ها در این پاسخ، ممکن نیست. قرآن کریم، هر جا که از زشتى صفاتى مانند حسد، بخل، ریاکارى، غرور، بدبینى وامثال این ها سخن مى گوید و هر جا از صفات نیکى چون اخلاص، گذشت، حسن ظن و مانند آن تعریف مى کند، از پاکى روح سخن گفته است. شاید بتوان گفت که همه آیه هاى قرآن، به پاکى روح مربوط هستند; زیرا هر کدام به گونه اى، روح ما را از زشتى ها و تاریکى ها پاک مى کنند.

            امّا قرآن کریم، از پاکى بدن و لباس هم سخن گفته است. آیه هاى 108 سوره توبه، 4 مدّثر و 222 سوره بقره، به پاکیزگى لباس و بدن مربوط هستند. منظور از طهارت و پاکى در این آیه ها، فقط طهارت و پاکى روح نیست. بنابه نظر برخى از مفسّران، این طهارت و پاکى، شامل پاکى و نظافت ظاهرى هم مى شود. مثلا در آیه 108 سوره توبه که مى فرماید: «خداوند پاکیزگان را دوست دارد.» منظور از پاکیزگان دو گروه هستند; هم آن ها که روح خود را از زشتى ها پاک ساخته اند و هم کسانى که بدن و لباس خود را پاک نگه مى دارند.