بسمه تعالى       (نامه شماره
9)

            دوست گرامى فرهنگ...

            سلام بر تو

            امیدوارم که در پناه خدا سربلند و پیروز باشى. همه
پرسش هاى تو را خواندم. نزدیک به سى سؤال برایم فرستاده بودى. آفرین به
کنجکاوى و دانش دوستى تو. مى دانم که این پرسش ها خیلى به ذهنت فشار
مى آورد و حتماً دلت مى خواهد که خیلى زود، به پاسخ این پرسش ها
برسى. راستش اگر بخواهم در همین یک نامه به همه این سؤال ها جواب بدهم، یک
کتاب مى شود. آن وقت شاید تو دیگر حوصله خواندن همه آن را نداشته باشى. بیا
با هم یک قرارى بگذاریم. من در این نامه به سه سؤالت جواب مى دهم و در
نوبت هاى بعد هم که سؤال هایت را فرستادى، هر بار به سه سؤال جواب مى دهم
تا پرسش هایت تمام شود.

            فرهنگ عزیز! تو نُه سال بیش تر ندارى و ان شاء اللّه
هر چه بزرگ تر شوى. اطّلاعات و دانشت بیش تر خواهد شد. حتماً خدا تو را
براى آشنایى با دین اسلام یارى خواهد کرد و در مدّت کوتاهى، به جواب همه سؤال هایت
خواهى رسید. من منتظر پرسش هاى بعدى تو هستم. تو هم باید براى دریافت پاسخ،
کمى صبر و حوصله داشته باشى.

            ـ علت وجود
امام:

            در یکى از پرسش هایت نوشته بودى که: «خدا
امام ها را براى چه کارى آفرید؟» در پاسخ باید بگویم که کار امام ها،
هدایت و تربیت انسان به سوى کامل شدن است. به نظر تو چرا باید در یک کشور
معلّم ها حضور داشته باشند؟ حتماً مى گویى براى آن که به بچه هاى
آن کشور علم و دانش بیاموزند و آنان را تربیت کنند. کار امام ها نیز هدایت و
تربیت بشر است. آن ها بزرگ ترین آموزگاران و معلّمان انسان اند.
آن ها بودند که راه راستى و درستى را به انسان ها آموختند و کارهاى خوب
را به ما یاد دادند. حضرت على(علیه السلام)بود که به ما یاد داد تا از فقیران و
بیچارگان حمایت کنیم و آنان را در سختى هاى زندگى یارى دهیم. امام حسن(علیه
السلام)بود که به ما یاد داد تا براى راحتى و آسایش دیگران، از مال و ثروت خودمان
خرج کنیم. امام حسین(علیه السلام)بود که به همه انسان ها درس آزادگى داد و به
آنان آموخت که در مقابل ظلم و ستم بایستند واز هیچ چیز نترسند.

            خدا امامان را آفرید تا دین اسلام را ـ که دین دوستى و
مهربان و خوشبختى است ـ از دست دشمنان حفظ کنند و آن را به دیگران یاد بدهند. الآن
تو نزدیک به سى سؤال دینى براى من فرستاده اى. پاسخ بیش تر این
سؤال ها در سخنان امامان آمده است. اگر امامان نبودند، بسیارى از
سؤال هاى ما انسان ها بى پاسخ مى ماند. همین حالا، کتاب نهج البلاغه
را که مجموعه اى از سخنان امام على(علیه السلام)است، کافران نیز
مى خوانند و از آن استفاده مى کنند. خدا امامان را آفرید تا چراغ راه ما
باشند و ما را براى رسیدن به سعادت راهنمایى کنند. و این راهنماها هم باید خود
انسان هاى کامل و بدون نقصى باشند و از هرگونه خطا، گناه و فراموشى در امان
باشند.